Atila Bič Božiji je bio najpoznatiji hunski vojskovođa, koji je tokom prve polovine petog veka pustošio teritorije Istočnog i Zapadnog Rimskog Carstva, da bi se nakon njegove smrti raspala cela federacija hunskih plemena, a sami Huni ubrzo nestali iz istorije. Prema tome, kasnija potraga za Atilinim grobom ustvari je potraga za Atilinim blagom. Kroz istoriju, brojni osvajači našli su se na ovom putu, tragajući za plenom kome ćemo i mi poći u susret.
Atila Hunski jedan je od najvećih osvajača u istoriji, najčuveniji među varvarskim vođama u doba Seobe naroda. Zbog načina vođenja borbe, koji je podrazumevao upotrebu konjice u svrhu brzog napada, kao i surovosti njegovih trupa prozvan je Bič Božiji.Od 434. pa do smrti 453. godine, bio je vladar Hunskog carstva koje se protezalo od današnje Nemačke do reke Ural i od Dunava do Baltičkog mora. Najveći broj savremenih kazivanja govori da je umro na dan venčanja. Za nevestu je odabrao Ildiko, ali je dan uoči venčanja proveo u žestokom opijanju. Kada je noć pala, nevestu je odveo u odaje. U rano jutro nađen je mrtav. Navodni razlozi smrti su bili kombinacija prekomerne doze alkohola i jakog krvarenja iz nosa. Postoje i pretpostavke da je smrt bila nasilna, čak počinjena od strane mlade. Postoje i druge priče, koje njegovu smrt tumače kao zaveru u koju je bio umešan rimski car Markijan. Nakon smrti, po starom hunskom običaju, telo mu je spaljeno. Sa velikom količinom blaga, po legendi, njegov pepeo je smešten u posudu koja je bila okovana čelikom, srebrom i zlatom. Ova posuda je prema predanju, zajedno sa velikom količinom zlata, srebra i dragog kamenja pokopana,moguće čak i u samo korito reke.  Priča kaže da su nakon pogreba ritualno ubijene sve Atiline žene, konji i sluge koji su obavili pokop kako bi tajna o grobu preminulog junaka ostala zauvek zapečaćena, dok su Atiline vojskovođe svoje odsečene šake takođe ponudile kao posmrtne darove preminulom vladaru.
Prema legendi, Atilino blago meri se tonama zlata, ali je i petnaest vekova kasnije, još uvek jedna od najvećih misterija među arheolozima. Međutim, kroz vekove je putovala i tajna da je bogatsvo sticano po svetu, Atila sakrio na području današnjeg Mokrina, na severu Banata, u korito reke Zlatice.
Po podacima do kojih smo došli prethodnim istraživanjima, velika je verovatnoća da je najveći osvajač sahranjen upravo na prostorima kikindskog atara odakle potiče ekipa spremna da se upusti u ovu istorijsku filmsku istraživačku avanturu